Scooter
15 februari 2016 - tp. Đà Lạt, Vietnam
Zaterdag zijn we helaas dan toch gevallen met de scooter. We hadden de horrorverhalen van Ho Chi Minh gehoord, maar durfden het hier in het kleinere Dalat wel aan. Onderweg was er een stukje dat erg druk was met touringcars. Hier werden we door een tegenliggende touringcar die plotseling een andere tegenliggende touringcar inhaalde gewoonweg van de weg gereden. De berm bestond daar helaas uit grind en gaten en onze scooter ging onderuit, Wouter voorop en Eva achterop. De helmen voorkwamen hoofdwonden, maar we vingen de val op met onze armen en benen. Eva heeft schaafwonden aan linkerknie, linker elleboog en rechterhand, Wouter aan rechterschouder, rechterpols, beide ellebogen en beide knieen. Vooral de schaafwonden van Wouter zijn groot in oppervlakte, maar gelukkig zijn ze allemaal erg oppervlakkig.
De chauffeur reed door alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Gelukkig werden we direct geholpen door plaatselijke bewoners die geen Engels spraken, maar wel direct voor ons naar de apotheek scooterden om alcohol en dergelijke te halen. Ze hebben ons erg fijn geholpen en verzorgd. Met de taxi zijn we terug naar ons hotel gegaan, de scooter achterlatend. De scooter had gelukkig nauwelijks schade en wordt vandaag opgehaald door onze hotelreceptionist.
Die middag zijn we naar het ziekenhuis gegaan om de wonden te laten checken. We hadden niet een hechting nodig en alles is nogmaals schoongemaakt met jodium en verbonden. We hebben die nacht allebei goed geslapen en ook geen koortsverschijnselen gehad daarna.
Momenteel zijn we twee dagen verder. Het gaat op zich goed, al zijn de wonden nog wel echt pijnlijk en hebben we spierpijn in ons hele lichaam. Gisteren zouden we eigenlijk doorreizen naar Nah Trang, maar dat zagen we niet zitten. De receptionist hier is ongelooflijk behulpzaam, erg fijn. Hij is onze bustickets gaan ruilen, komt ons ons ontbijt brengen (vierde verdieping en geen lift, niet handig) en gaat de scooter dus ophalen. I.v.m. met gedane boekigen gaan we vanmiddag toch maar de reis maken naar Nah Trang. Dat is een korte reis en dan blijven we daar een weekje rusten.
Achteraf baal je van jezelf dat je niet nog meer rekening houdt met dit soort totaal idiote acties, die hier allemaal maar normaal schijnen te zijn. We zijn ook blij dat het bij oppervlakkige schaafwonden is gebleven, dat we door veel mensen geholpen worden en dat we erop stonden een helm te hebben (is ook niet vanzelfsprekend hier). Schrik alsjeblieft niet te erg, we hebben gelukkig nog veel tijd hier en kunnen prima een tijdje rustig aan doen om bij te komen en gaan dan weer door met genieten. We beseffen ons dat het ook weer tijd is voor een blog over de afgelopen twee weken, die komt er snel aan.
De chauffeur reed door alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Gelukkig werden we direct geholpen door plaatselijke bewoners die geen Engels spraken, maar wel direct voor ons naar de apotheek scooterden om alcohol en dergelijke te halen. Ze hebben ons erg fijn geholpen en verzorgd. Met de taxi zijn we terug naar ons hotel gegaan, de scooter achterlatend. De scooter had gelukkig nauwelijks schade en wordt vandaag opgehaald door onze hotelreceptionist.
Die middag zijn we naar het ziekenhuis gegaan om de wonden te laten checken. We hadden niet een hechting nodig en alles is nogmaals schoongemaakt met jodium en verbonden. We hebben die nacht allebei goed geslapen en ook geen koortsverschijnselen gehad daarna.
Momenteel zijn we twee dagen verder. Het gaat op zich goed, al zijn de wonden nog wel echt pijnlijk en hebben we spierpijn in ons hele lichaam. Gisteren zouden we eigenlijk doorreizen naar Nah Trang, maar dat zagen we niet zitten. De receptionist hier is ongelooflijk behulpzaam, erg fijn. Hij is onze bustickets gaan ruilen, komt ons ons ontbijt brengen (vierde verdieping en geen lift, niet handig) en gaat de scooter dus ophalen. I.v.m. met gedane boekigen gaan we vanmiddag toch maar de reis maken naar Nah Trang. Dat is een korte reis en dan blijven we daar een weekje rusten.
Achteraf baal je van jezelf dat je niet nog meer rekening houdt met dit soort totaal idiote acties, die hier allemaal maar normaal schijnen te zijn. We zijn ook blij dat het bij oppervlakkige schaafwonden is gebleven, dat we door veel mensen geholpen worden en dat we erop stonden een helm te hebben (is ook niet vanzelfsprekend hier). Schrik alsjeblieft niet te erg, we hebben gelukkig nog veel tijd hier en kunnen prima een tijdje rustig aan doen om bij te komen en gaan dan weer door met genieten. We beseffen ons dat het ook weer tijd is voor een blog over de afgelopen twee weken, die komt er snel aan.
Blijken die horrorverhalen toch (deels) waar te zijn.
Even lekker uitrusten en bijkomen en dan weer verder trekken.
We zijn erg benieuwd naar het verhaal van de afgelopen weken.
Groet; Jannêt Hols
Deze dagen ook aan jullie gedacht ivm het verdrietige nieuws.
Leuk om jullie avonturen weer te lezen, (beterschap met de schaafwonden)
Doe rustig aan en geniet nog van deze bijzondere reis,
groetjes,
fam. Veldhuizen